de weg naar huis: van bangeriken tot economische slachtoffers

Wat sommige mensen toch op het water te zoeken hebben....?

Hotel de Ville - Chauny

Maandag 8 augustus zijn we een dag extra blijven liggen in Chauny, een verbazend leuk stadje. Op de kaart een van de zovele waarschijnlijk lege stadjes in deze omgeving, in werkelijkheid een schoon en bedrijvig plaatsje met een druk centrum en echte winkelstraten. Maar we bleven dus vooral liggen voor de harde wind die de hele dag waaide. Een goede 5 met uitschieters naar 6. Behoorlijk vervelend in die smalle kanalen en nog smallere sluizen en ook het aanleggen in de haventjes is een probleem bij die wind.

zwembad in de bimini

Zo ook voor de Engelsman die om een uur of 4 naderbij kwam kruipen. Ik had ze al een keer achter ons voorbij zien komen, zij op de voorplecht allerhande voorstellen roepend naar hem achter het stuurwiel, maar  toen ik ze voor de tweede keer voorbij zag komen ben ik maar eens naar buiten gelopen om te zien of ze hulp nodig hadden. Om een lang verhaal kort te maken: de man had angst om met deze wind aan te leggen. Maar die angst vertaalde zich in het geen gas durven geven. En iedere schipper weet: geen snelheid, geen stuur. Toen ik dat door had ben ik naar de laatste steiger gelopen en heb hem aangegeven dat hij z'n boot er ruim voor moest varen, dan blies de wind hem er wel tegenaan. De sufferd komt dan helaas zo langzaam aankruipen en neemt de bocht om de laatste boot zo traag dat de wind hem dus grijpt en dreigt z'n boot midscheeps op de punt van de steiger en die andere boot te blazen. De man stond letterlijk met z'n handen in z'n haar te kijken hoe een potentieel drama zich ontwikkelde tot hij eindelijk reageerde op mijn dringend geroep: Thrust, thrust, en gas gaf. Z'n vrouw, intussen op de steiger gesprongen, werd weliswaar bijna gemangeld tussen de 2 schepen maar het liep verder goed af.

De dag daarna herhaalde zich dat. Wij waren uit Chauny vertrokken met een redelijke wind, maar nog steeds een windkracht 4. 's Middags meerden we af aan een kade langs het kanaal en het was al na zevenen (sluitingstijd sluizen) en wij dachten dat we alleen zouden blijven toen we in de verte toch nog een schip zagen aankomen. Nu was de kade zeker 300 meter lang, het kanaal 15 meter breed en wij lagen helemaal vooraan, dus dat schip kon ruim om ons heen en 100 meter voor ons zich door de dwarswind tegen de kade laten waaien. Maar nee, net zo als die Engelsman gisteren, kroop hij naderbij en wilde direct voor ons naar de kade. En natuurlijk werd ook hij door de wind gegrepen en dreigde tegen ons aan geblazen te worden. Met ware doodsverachting wierp zijn vrouw zich ertussen en met handen en voeten wisten we de 2 schepen uit elkaar te houden. Wat ik geroepen heb weet ik niet meer, maar uiteindelijk gaf hij gas waardoor hij voorbij kwam maar wel met zijn boeg hard de betonnen kade raakte. Naderhand kwam deze Belg nog wel even praten en hij gaf aan dat hij bang was met deze wind te varen.....
Ik heb maar één advies voor mensen die bang zijn om met wind te varen:  boot verkopen.....

tegenligger in de tunnel van Ruyaulcourt

We voeren intussen op het Canal du Nord, 95 km en 19 (bemande) sluizen. De tweede dag op het kanaal (woensdag) sloten we 's morgens aan bij een frans vrachtschip van 65 meter lang (de "Vrizy") en met hem hebben we die dag 12 sluizen en de 5,6 km lange tunnel van Ruyaulcourt genomen. Erg handig zo'n schip dat de sluizen voor je open vaart! En hier hebben we een nieuwe toepassing voor AIS ontdekt. Liggend aan de kade tussen 2 sluizen waar we overnacht hadden, zagen we de schepen komen en gaan op de AIS. Nee, deze niet, dat zijn 2 schepen en daar passen we niet bij.

een pousseur verlaat de sluis

van de regen in de drup van de sluis-hefdeur.

Nee, dit is een pousseur (2 spitsen aan elkaar), passen we wel bij maar is te traag. Ja, deze is 65 meter en met ons erbij is de sluis vol. En dan heb je nog niets van het schip gezien! En als het dan de sluis uitkomt en je ziet dat ie leeg is, is het helemaal goed, dan maakt ie tenminste snelheid! Dus er achter aan en niet meer los laten. Bij de tunnel moesten we een half uur wachten en daar heb ik een praatje gemaakt met de schipper. Ja, vroeger kwam hij nog wel eens in Holland, maar tegenwoordig niet meer. Tegenwoordig komen de Nederlandse schippers naar Frankrijk en concurreren met hun moderne grote schepen dat oude zooitje van spitsen en pousseurs naar de schroothoop.

scheepsopslag langs het Canal du Nord

Op donderdag en vrijdag werd maar al te duidelijk wat hij bedoelde. Zowel in Douai als in het stuk tussen Douai en Lille zijn talloze kades die allemaal 2 rijen dik volgepakt liggen met schepen. Of ze liggen te wachten op lading met poetsende schippers aan boord, of ze zijn verlaten en liggen te roesten met een bordje "te koop" erop. En die laatste categorie is veruit de grootste. Het is niet zo erg als in Wallonië, maar ook hier straalt de triestigheid er vanaf. De transportsector is natuurlijk hard geraakt door de economische crisis, maar ik heb dat nog nooit zo duidelijk geïllustreerd gezien als hier. Vrijdag, op het traject van Douai naar Lille, hebben we steeds alleen in de gigantische sluizen gelegen (12 mtr. breed, 90 mtr. lang, 6 mtr. verval) die steeds prompt bediend werden en van de paar schepen die we of ingehaald hebben of ons tegemoet kwamen was slechts de helft Frans. De andere helft Belgisch of Nederlands!

zwerfvuil in het kanaal

We willen nog wel eens klagen als Nederlanders, maar zo slecht hebben wij het niet! Het slechte economische klimaat in deze streken kun je duimendik van straat rapen. Vanaf het totaal ontbreken van enig onderhoud aan infrastructuur en straatmeubilair, de totale vervuiling van straten en vaarwegen, de dichtgespijkerde huizen, de verlaten en vervallen industrieterreinen tot en met een overmaat aan 17,18 jarige meisjes achter de kinderwagen of hoogzwanger.
Zoals Juultje dan zegt: je zult hier maar wonen..... en op zo'n moment generen we ons een beetje voor die prachtige glanzende en luxe boot.

Zo liggen we dan nu in Lille waar we het weekend blijven. Enerzijds omdat het een levendige stad is met een prachtig centrum, anderzijds omdat het weer weer te slecht is om te varen. Oftewel: het giet weer eens van de regen en die voorspelling geldt voor het hele weekend. Maandag gaat het weer verder en verlaten we Frankrijk richting Kortrijk en Gent.